Sierpień w Warszawie.

 

Topografia pamięci

 

Szłam aleją

tuż o krok

nieodwracalna nieobecność

zastygła

w pękniętej skale

Otulone brukiem

P i ę ć d z i e s i ą t   T y s i ę c y

Polegli,

czas zapadł się

między nami,

Połączeni

przymierzem ziemi,

bliscy

 

Jednym strzałem

sierpień

przedłużony

na wieczność

 

Tętniące trwanie nasze,

meandry zdarzeń

pod tym samym niebem

 

Z krwi i kości,

z popiołów

pamięć,

którą się karmię

by wiedzieć

kim jestem

Polegli Niepokonani

 

 

 

* Zdjęcie przedstawia pomnik „Polegli Niepokonani” (archiwum prywatne) znajdujący się na terenie parku Powstańców Warszawy.