Topografia pamięci
Szłam aleją
tuż o krok
nieodwracalna nieobecność
zastygła
w pękniętej skale
Otulone brukiem
P i ę ć d z i e s i ą t T y s i ę c y
Polegli,
czas zapadł się
między nami,
Połączeni
przymierzem ziemi,
bliscy
Jednym strzałem
sierpień
przedłużony
na wieczność
Tętniące trwanie nasze,
meandry zdarzeń
pod tym samym niebem
Z krwi i kości,
z popiołów
pamięć,
którą się karmię
by wiedzieć
kim jestem
Polegli Niepokonani
* Zdjęcie przedstawia pomnik „Polegli Niepokonani” (archiwum prywatne) znajdujący się na terenie parku Powstańców Warszawy.
